Tobias

Ik ben heel trots om aan jullie de zoon van Mieke en Ronny voor te stellen. Zijn naam is Tobias en hij is heel mooi. Blijkbaar kon de kleine Tobias niet wachten om het levenslicht te zien want drie weekjes vroeger dan verwacht kwam hij al piepen. Hij stelt het heel goed, evenals de mama. De papa stelt het ook goed hoewel die niet zoveel heeft moeten doen hé ;) Lieve Mieke en Ronny, ik hoop dat jullie zoon jullie veel geluk mag brengen. Dat hij gezond mag zijn en het goed op school doet :p


Mieke en Tobias



een engeltje als hij slaapt, ronny als hij wakker is ;)


Nog een foto binnengekregen van Mieke en Ronny. Tobias blijft een schatje, zelfs als hij groter wordt...

La Môme

Naar de film gaan is een zalige bezigheid. Ik houd van elk aspect: de film uitkiezen (hoewel die keuze soms heel snel gemaakt is; de pareltjes liggen niet voor het rapen hé), het kaartje kopen, de halfdonkere zaal binnenstappen en zoeken naar de beste plaats, ... Dus toen Anna vroeg om naar 'La Môme' (Frans voor The Kid) te gaan kijken moest ik geen twee keer nadenken.
La Môme vertelt het bij momenten erg tragische verhaal van Edith Piaf, een van Frankrijks meest geliefde chansonnières. Piaf werd geboren als Édith Giovanna Gassion in het Parijs van 1915. Als dochter van een alcoholverslaafde moeder stond ze al heel vroeg alleen in het leven afhankelijk van wie zin had voor haar te zorgen (afgewisseld haar moeder, haar vader, grootmoeder, een prostituee, ...) Ze was gedoemd een kind van de straat te worden maar dankzij haar fantastische stem liep het wel even anders. De schuwe mus bleek een ruwe diamant. Als haar mond openging kon je alleen maar luisteren en dat is wat ik nu ook doe. Ik raad iedereen aan om naar de film te gaan kijken. Het is een mooi stukje kunst. Heerlijk meezwerven door de Parijse achterbuurten van toen (en toch veilig in je stoeltje zitten hé), luisteren naar prachtige muziek en een ij-zer-ster-ke Marion Cotillard die Piaf neerzet alsof het was zijzelf.



Édith Piaf



La Môme, the movie



Marion Cotillard als de jonge Piaf

Rolling Stones

Toen Wouter zei dat hij graag naar de Rolling Stones zou willen gaan was ik niet meteen enthousiast. Een paar oude knarren die halstarrig vastbijten in hun rock & roll imago, al moet het met valse tanden? ... nogmaals ik was niet wild van het idee maar hij had gelijk; één keer in je leven moet je de Stones zien en er is niet meer zòveel tijd...

Tjonge, heb ik me vergist! Niet alleen is dit een van de beste concerten die ik de laatste tijd heb gezien, het is rocken 'all the way'! Mick is in topvorm... Hij beweegt als een achttienjarige en ik ken weinig mannen die het hem nadoen. De man is nog altijd sexy met zijn 63. Dat tussen haakjes want de muziek klonk ook verdomd goed en in elk nummer zat hart en ziel van alle muzikanten. De Keith had misschien een paar nummers nodig om op gang te komen maar eens warm, niet meer te stoppen. 'You got the silver' klinkt zo doorleefd (mag ook wel :) met een raspende stem die toch wel paar haren recht omhoog zet.
De nummers op mijn verlanglijstje passeerden bijna allemaal de revue dus van die kant kon het ook niet meer stuk. Ik vink ze voor jullie aan:

Setlist:
v Start Me Up
You Got Me Rocking
Rough Justice
v Ruby Tuesday
v You Can't Always Get What You Want
Midnight Rambler
I'll Go Crazy
Tumbling Dice
You Got The Silver
Wanna Hold You
v Miss You
It's Only Rock 'n' Roll
v Satisfaction
Honky Tonk Women
v Sympathy For The Devil
v Paint It Black
Jumpin' Jack Flash
v Brown Sugar

Voor de mensen die me vertelden wat er allemaal zou haperen aan het concert: bedankt! Jullie hebben de ervaring alleen maar mooier gemaakt...



Puskás Ferenc Stadion



Mick all the way



what's the matter with you boy



buddies



stage



go Keith!



Ron Wood



please allow me to introduce myself...



The End (unfortunately)