Het begon met twee sweethearts die ergens in de wereld bij elkaar wilden wonen. Wouter houdt veel van Azië en heeft een aantal maanden in Hong Kong gewoond. Hij zag er niet tegenop om al ons hebben en houden naar Kuala Lumpur, hoofdstad van Maleisië te verhuizen. Het leek ons super te leven in een moderne bruisende stad en dus trokken we in augustus 2006 richting KL om het een en ander te verkennen.
KL
KLCC (KL city centre) is klein en alle focus ligt op de hypermoderne Petronas Twin Towers. Ooit de hoogste ter wereld en sinds 2003 voorbij gestoken door Tapei 101 in Taiwan, maar nog altijd de hoogste twin towers. We zochten dan ook een condo in KLCC, liefst met zicht op de torens. We zochten en vonden maar niemand kon ons een blijvend zicht op Petronas garanderen.
Petronas Twin Towers
Mi Amore
KLCC by night
Het leek wel of er dagelijks gebouwen van scratch uit de grond rezen. Heel hoog en heel luxueus! Soms was er geen geld meer en stond zo'n wolkenkrabber verlaten te wachten op geldschieters. Na een paar weken van intensief zoeken, bezoeken en luisteren hadden we onze droomflat nog altijd niet gevonden. Als het er qua design en prijs goed uitzag kwamen we terecht in een buurt redelijk ver buiten het centrum. Timmy, de man die ons de appartementen liets zien, vertelde dat er verderop een metrohalte was. Tijdens ons bezoek aan het project het ik vanaf de twintig en zoveelste verdieping eens gespeurd naar die metrohalte. Tevergeefs. Een beetje mie scoren voor het ontbijt zou een hele onderneming worden als we hier zouden wonen.
In Mont Kiara, een buitenwijk van KL in het hartje van de Klang vallei, vonden we een grote, cool ingerichte condo. Buiten op het terras stokte mijn adem even bij het zien van het prachtige regenwoud. De buldozers die vlijtig een stuk van dat regenwoud aan het neerleggen waren voor weer een nieuwe condo moest je er bijnemen.
Mont Kiara
Uiteindelijk keerden we uit KL terug, zonder condo maar wel met alweer een unieke ervaring.
No comments:
Post a Comment